Timaru naar Christchurch

Timaru naar Christchurch 20 december

Ons motel stond in de brochure aangeschreven als rustig. Helaas dit was niet het geval. Verschillende keren wakker van de trein die richting de haven ging, maar ook van auto’s en weet al niet wat meer.

Na het ontbijt een rondje gelopen door centrum van Timaru en wandelschoenen gekocht voor Carla. De vraag is nu natuurlijk of ze ook geschikt zijn voor de wandeltochten die we maken. Plan was om in de middag een wandeling te maken rond Mt Hutt.

Toen we Timaru verlieten zaten we op de rechterbaan en op een gegeven moment werd het 1 baan, slecht aangegeven, dus maar wat gas bijgegeven om de vrachtwagen in te halen. Begint de chauffeur een beetje te claxonneren en bij het stoplicht ging hij nog een foto van mijn kenteken maken. Schijnen ze hier ook nog mee naar de politie te kunnen gaan zodat je een bon krijgt. We zien wel.

In Ashburton nog even bij een tuincentrum langs gegaan. Het wordt steeds mooier in de tuincentra hier. Leuke dingen maar wel erg prijzig voor wat wij gewend zijn. Hierna doorgereden naar Methven waar we hebben geluncht en even bij het Visitor Centre geïnformeerd naar een mooie wandeling bij Mt Hutt. We werden geadviseerd om een wandeling te maken van de Scotts Saddle Track. De wandeling was heel erg zwaar. Eerst naar een beekje waarvoor je een heel eind moest klimmen en daarna erg steil naar beneden. Bij dit beekje, The Pudding Hill Stream, hebben we even gezeten. De afdaling was al behoorlijk dus we moesten dat hele stuk ook weer omhoog. Bij het beginpunt aangekomen besloten dat we de hele wandeling wel gingen doen en niet direct terug zouden gaan naar de parkeerplaats. We hebben het geweten; wat een klim naar boven en als je dan boven was 2 keer weer een stuk naar beneden maar steeds weer iets hoger omhoog. Bij een van de rustpuntjes tegen Carla gezegd dat ze wel een goede conditietraining heeft gehad want ik kon haar toch echt niet meer bijhouden. Op het laatste klimgedeelte werden we door een hardloopster ingehaald. Die deed die klim hardlopend, ongelooflijk, zal ze waarschijnlijk wel vaak op oefenen. Ook de afdaling was niet eenvoudig maar uiteindelijk moe maar met goed gevoel weer terug bij de auto. Conclusie van deze “wandeling” was dat Carla prima nieuwe loopschoenen heeft.

Na de wandeling zijn we verder richting Christchurch gegaan. Bij de Rakaia Gorge nog een paar mooie foto’s gemaakt en daarna in Darfield heerlijk Blue Cod gegeten. Zijn inmiddels weer in Christchurch en gaan morgen een dag richting de wijngaarden.